minik prensesimin alışveriş tutkusu ve alışverişten aldıklarımız

kızım  gün  geçtikçe  büyüyor diyeceğimi  sanıyorsanız yanılıyorsunuz:)
gün geçtikçe  alışveriş tutkunu oldu çıktı başımıza.bazı yönleriyle  hiç bana çeksin istemezdim oysa.
istemediğim özelliklerden biride  her  gördüğüne annesi gibi özenmesi:/
ama  gelin görün ki  tıpkı ben  oldu .artık kendimi onda  görüyorum.şu sıralar çarşıya çıktığımızda her gördüğünü ister oldu ve sırf dikkat çekmek adına onu  ağlarken buluyorum hep.

spor  ayakkabısının küçülmesi üzerine  girdiğimiz yakkabı mağazasından ağlayarak çıktık.

neden mi!
çünkü o ayağına denediğimiz ayakkabıyı almadan mağazadan ayrılmıştık.o minik oyunlarıyla beni benden  almaya devam ederken diğer bir mağazaya girişimizle  ayağını bana uzatışı  ve ıh yapışı  beni  gülümsetti.çok şımarık ve bir okadar da gönül almayı bilen yapısıyla kızımın aşığı bir anneyim ben.ağladı  zırladı eee işini  biliyor.

sonunda kaptı  2 tane  botu.her ağladığında çocuklara bir şey alınmaması gerektiğini  ,yok olmanında ne demek olduğunun farkında  olması   gerektiğini çok iyi biliyorum ama  bunuda  atlatıcam inşallah...